HSE

در تعریف HSE به‌طورکلی می‌توان ابعاد زیر را نیز عنوان نمود: فنی، پزشکی، فرهنگی و اجتماعی - رفتاری و روانی

در حقیقت HSE، موضوعات سلامت، ایمنی و محیط‌زیست را تحت کنترل خود درمی‌آورد؛ به‌عبارت‌دیگر در هرکدام از شاخه‌های HSE، مواردی گنجانده‌ شده که هر یک به‌تنهایی شامل موارد متعددی می‌باشد که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود.

 

سلامت(Health):  موضوع سلامت که شامل بهداشت عمومی(فردی)، بهداشت محیط و بهداشت حرفه‌ای می‌شود حائز اهمیت است. بهداشت فردی به‌سلامت مجموعه افراد مربوط می‌شود و بهداشت محیط پیرامون سازمان را در بر می گیرد و بهداشت حرفه‌ای نیز شامل یک سری آنالیزهای شغلی می‌شود.

ایمنی(Safety): در سازمان، یک سری مخاطرات ایمنی وجود دارد که در صورت عدم رفع آن مغایرت‌ها ممکن است منجر به حوادثی گردد.

محیط‌ زیست(Environment): محیطی است شامل هوا، آب، خاک، منابع طبیعی، گیاهان، جانوران، انسان‌ها و روابط متقابل بین آن‌ها که سازمان در آن فعالیت می‌نماید.

بهداشت کار یا مهندسی بهداشت در ساختار اچ اس ای شامل دانش زیر می باشد:

پیش بینی، تشخیص، ارزیابی، کنترل خطرهای بهداشتی در محیط کار

این دانش ارزشمند ریشه در بسیاری از علوم مانند شیمی، فیزیک، مهندسی، ریاضیات، پزشکی، فیزیولوژی، آمار و نیز علوم انسانی دارد.

هدف از ایجاد این دانش تأمین، نگهداری و بالا بردن سلامت و تندرستی کارگران و در نهایت، ایمن نگهداشتن جامعه است

در ابتدا سلامت شغلی، به آسیب ها یا بیماری های شغلی محدود می شد که به کار، شرایط کار یا محیط کار نسبت داده می شدند اما به تدریج، بررسی های انجام شده مشخص کرد که سه عامل یاد شده از جمله عوامل کمک کننده به بروز بیماری های غیرشغلی نیز هستند و از این رو، دامنه سلامت شغلی گسترش یافت .

برای رسیدن به اهداف زیر بررسی سلامت شغلی در هر حرفه ای بسیار ضروری می باشد:

1-تأمین، حفاظت و بالا بردن سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی کارکنان

2-پیشگیری از بیماری ها و آسیب های ناشی از کار

3-حفاظت کارکنان در برابر عواملی که برای تندرستی زیان آور هستند

4-به کارگیری فرد در کاری که از لحاظ فیزیولوژیک و روانی توانایی انجام آن را دارد

5-همخوانی کار با فرد و در صورت نبود امکان، همخوانی فرد با کار